Rowerant - opowieści z humorem

  Ja wiem, że się rozpisuję w swoich wpisach, ale ten wyszedł mi szczególnie długi. Serio, jest to chyba najdłuższa historia, jaką tu wstawiam, więc przed rozpoczęciem polecam przygotować sobie kawkę albo mieć pod ręką chipsy czy paluszki do chrupania. Planowałem też wstawić to w wersji audio. Pewnie za jakiś to czas zrobię, bo stanowisko do nagrywania już mam. Pozostaje jeszcze tylko kilka detali do dopieszczenia i mogę startować z nagrywkami. Podobno mam radiowy głos, więc niedługo się nim z wami podzielę. Mam nadzieję, że spodoba wam się to tak samo, jak moje historie. A teraz lecimy z historią. Kto pierwszy, ten lepszy - przysłowie dobrze znane każdemu, którego nie trzeba tłumaczyć. Każdy chyba doświadczył sytuacji, w której zmęczony po pracy wjechał do sklepu osiedlowego po swoją ulubioną przekąskę na wieczór i doznał lekkiej furii gdy zobaczył, że tej już nie ma, bo inni już ją wykupili, a magazyn na zapleczu świeci pustkami. Cóż można w takiej sytuacji zrobić? Oczywiście kup...

  Aby zbytnio nie przedłużać, bo przecież nikt nie kliknął tego posta żeby sobie wstęp poczytać, to wprowadzę was bardzo znanym przysłowiem. Uważaj komu ufasz. Nie każdy jest godny zaufania. Nawet jeżeli znacie się od lat. A jedna skaza potrafi zrujnować nawet najlepszą znajomość i dobrze zapowiadającą się współpracę. Bez przedłużania, dziękuje moim patronom za wsparcie. Zapraszam i życzę miłego czytania. A wszystko zaczęło się zupełnie niepozornie parę lat temu. Klasycznie w środku tygodnia, w jeden z najmniej handlowych dni policzyłem gotówkę w sejfie, zapakowałem do koperty i wyszedłem, zostawiając sklep pod opieką zaufanego pracownika. Oczywiście poszedłem wpłacić pieniądze na konto, a ponieważ siedziba banku jest dosłownie po drugiej stronie ulicy, to dotarłem tam po minucie. Na miejscu nie czekałem długo, nigdy w zasadzie nie ma tam kolejek, usiadłem przy stanowisku, przekazałem pieniądze do wpłaty, podpisałem wszystkie kwity, uścisnąłem rękę pracownikowi banku i wyszedłem. P...

  Co według was jest najbardziej stresującym aspektem w pracy? Upierdliwy Szef? Monotonne i nudne obowiązki? A może współpracownicy, którzy z braku lepszego zajęcia uprzykrzają życie innym. Może was zdziwię, ale to nie jest jeszcze najgorsze. Oczywiście wszystko to również może dać się we znaki, ale to jeszcze nic, przy pracy z klientem. Ona sama w sobie nie jest stresująca. Mnie to osobiście nawet relaksuje, bo lubię rozmawiać. Sytuacja obraca się jednak o sto osiemdziesiąt stopni, gdy w rozmowie klient jawnie ma pracownika w czterech literach i daje mu to wyraźnie odczuć każdym słowem, jakie wypowiada. Jeśli mam być szczery, to chyba najgorszy wstęp jaki do tej pory napisałem. Robiłem podejście chyba z dziesięć razy, ale mój mózg jakoś nie chce wykrzesać z siebie tej odrobiny wysiłku po całym dniu pracy, żeby napisać wstęp. Bo tak, jeśli kogoś to interesuje, najpierw piszę całą historię, a potem na jej podstawie tworzę jej krótki opis. Od taka sztuczka, może jeśli ktoś planuje ró...

  Czy można zrobić awanturę o rower, który ledwo co został kupiony, a już się rozkraczył? Jak najbardziej, stwierdziłbym wręcz, że w takiej sytuacji awantura jest wręcz wskazana. Zwłaszcza gdy sprzedawca obiecywał, że rower jest w pełni sprawny i gotowy do jazdy. Czy będzie to kolejna historia o niesprawnym rowerze? Otóż nie. Tym wstępem chciałem oszczędzić czas wszystkim, którzy kliknęli w ten post i nie wiedzieli, że jest to kolejna część sagi z serwisu rowerowego. Formalności mamy za sobą, a więc przejdźmy teraz do konkretów. Może niektórych zaskoczę, ale handel rowerami nie opiera się tylko na sprzedaży i naprawie tych jakże popularnych pojazdów sportowych. Równie ważne, jak nie ważniejsze, jest posiadanie w swojej ofercie tego, co jazdę na tym rowerze może umilić. Jakiś uchwyt na telefon, może okulary przeciwsłoneczne albo stopka rowerowa. Niezależnie od tego, co się kupuje, jest to coś prostego i nieskomplikowanego, więc na logikę nie da się zrobić o to żadnej awantury, prawd...